Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ. (Το θαύμα στις Χώναις)

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ. (Το θαύμα στις Χώναις) Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη.

Ο Χριστός όπως εμφανίστηκε στον Πέτρο Αλεξανδρείας

Ο Χριστός όπως εμφανίστηκε στον άγιο Πέτρο Αλεξανδρείας.
Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη.

Πολλές είναι οι εμφανίσεις του Κυρίου με άλλη μορφή και πολλές οι αγιογραφικές αναπαραστάσεις τους.

Σε μια από αυτές, ο Χριστός εμφανίστηκε στον Ιερομάρτυρα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας Πέτρο τον Α, σαν ένα παιδί με σκισμένο χιτώνα. Όταν ο Άγιος ρώτησε ποιος Του έσκισε τον χιτώνα, ο Κύριος υπέδειξε  τον αιρετικό Άρειο.

Ένα μάθημα για τα σχίσματα και τις αιρέσεις που δεν φαίνεται να πήραμε ποτέ.

Η θεραπεία του παραλυτικού στην Βηθζαθά

Η θεραπεία του παραλυτικού στην Βηθζαθά.
Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη

Δύο θαύματα του Κυρίου με παραλυτικούς αναφέρονται στα Ευαγγέλια. Το ένα έγινε στην Ιερουσαλήμ, στην κολυμβήθρα της Βηθζαθά, (Ιω., 5,1) και το άλλο στην Καπερναούμ. (Μάρκ. 2,1, Ματθ. 9,1 Λουκ, 5,17  ) Εμείς εικονογραφούμε το πρώτο, αλλά θα αναφέρουμε και το δεύτερο. 

Η θεραπεία του παραλυτικού στην Βηθζαθά.
Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη. Λεπτομέρεια

Στην Ιερουσαλήμ υπήρχε ένα κτίριο με πέντε στοές (είναι ένα τυπικό ρωμαϊκό σχέδιο στέγασης μεγάλων χώρων με αλλεπάλληλες εφαπτόμενες στοές στεγασμένες με καμάρες και στηριγμένες εσωτερικά με κολώνες ώστε να δημιουργείται ενιαίος χώρος) όπου υπήρχε μια θαυματουργή κολυμβήθρα. Εκεί, ένας Άγγελος ανατάραζε το νερό και όποιος έμπαινε στην κολυμβήθρα πρώτος γιατρεύονταν από όποια αρρώστια τον βασάνιζε. 

Προφανώς ήταν τόσοι οι άρρωστοι που περίμεναν την σειρά τους που είχε προκύψει η ανάγκη να ανεγερθεί ένα κτίριο για να τους στεγάσει, και που εντυπωσίασε τον Ευαγγελιστή.

Ο παραλυτικός περίμενε χρόνια στο φορείο του αλλά κανένας δεν βρίσκονταν να τον ρίξει στο νερό. Ο Χριστός τον θεράπευσε και του είπε να σηκώσει το κρεβάτι του (Κάτι σαν φορείο υποθέτουμε) και να φύγει περπατώντας, και να μην αμαρτάνει.

Το μόνο που βρήκαν να πουν οι Εβραίοι ήταν πως ο πρώην παραλυτικός παρέβη τον Νόμο, διότι κουβάλησε το κρεβάτι του ημέρα Σάββατο...

Η θεραπεία του παραλυτικού στην Βηθζαθά.
Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη. Λεπτομέρεια

Στην Καπερναούμ, ο Ιησούς δίδασκε σε ένα σπίτι, και είχε δημιουργηθεί το αδιαχώρητο. Ο παραλυτικός που ήθελε να Τον δει, αυτήν την φορά είχε βοήθεια από τέσσερα άτομα. Αυτοί ξήλωσαν την στέγη και τον κατέβασαν με σκοινιά στον Ιησού γιατί δεν υπήρχε άλλος τρόπος να Τον πλησιάσει. Ο Ιησούς βλέποντας την πίστη του ανθρώπου, του συγχώρησε τις αμαρτίες. Αυτό προξένησε την αγανάκτηση των Ιουδαίων, που είπαν πως μόνο ο Θεός μπορεί να συγχωρεί τις αμαρτίες. Τότε, ο Κύριος έδειξε την θεϊκή του φύση, θεραπεύοντας τον παραλυτικό και διατάζοντάς τον, πάλι, να σηκώσει το κρεβάτι του και να φύγει.

Η θεραπεία του παραλυτικού στην Βηθζαθά.
Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη. Λεπτομέρεια

Τα Ευαγγελικά κείμενα:

Κατά Ιωάννην, 5, 1 Μετὰ ταῦτα ἦν ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα. 2 ἔστιν δὲ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρα, ἡ ἐπιλεγομένη Ἑβραϊστὶ Βηθζαθά, πέντε στοὰς ἔχουσα. 3 ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν. 4 5 ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ: 6 τοῦτον ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ: θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι; 7 ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν: κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ βάλῃ με εἰς τὴν κολυμβήθραν: ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαι ἐγὼ ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει. 8 λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς: ἔγειρε ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. 9 καὶ εὐθέως ἐγένετο ὑγιὴς ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἦρεν τὸν κράβαττον αὐτοῦ καὶ περιεπάτει: ἦν δὲ σάββατον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ. 10 ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι τῷ τεθεραπευμένῳ: σάββατόν ἐστιν, καὶ οὐκ ἔξεστίν σοι ἆραι τὸν κράβαττόν. σου 11 ὁ δὲ ἀπεκρίθη αὐτοῖς: ὁ ποιήσας με ὑγιῆ, ἐκεῖνός μοι εἶπεν: ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. 12 ἠρώτησαν αὐτόν: τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπών σοι: ἆρον καὶ περιπάτει; 13 ὁ δὲ ἰαθεὶς οὐκ ᾔδει τίς ἐστιν: ὁ γὰρ Ἰησοῦς ἐξένευσεν ὄχλου ὄντος ἐν τῷ τόπῳ. 14 μετὰ ταῦτα εὑρίσκει αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ: ἴδε ὑγιὴς γέγονας: μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται. 15 ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀνήγγειλεν τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ ποιήσας αὐτὸν ὑγιῆ.

Κατά Μάρκον 2, 1 Καὶ εἰσελθὼν πάλιν εἰς Καφαρναοὺμ δι' ἡμερῶν ἠκούσθη ὅτι ἐν οἴκῳ ἐστίν. 2 καὶ συνήχθησαν πολλοὶ, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν, καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον. 3 καὶ ἔρχονται φέροντες πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων. 4 καὶ μὴ δυνάμενοι προσενέγκαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον ὅπου ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. 5 καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ: τέκνον, ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι. 6 ἦσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν: 7 τί οὗτος οὕτως λαλεῖ; βλασφημεῖ: τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ θεός; 8 καὶ εὐθὺς ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς λέγει αὐτοῖς: τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 9 τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ: ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν: ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει 10 ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἁμαρτίας ἐπὶ τῆς γῆς λέγει τῷ παραλυτικῷ: 11 σοὶ λέγω, ἔγειρε ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 12 καὶ ἠγέρθη καὶ εὐθὺς ἄρας τὸν κράβαττον ἐξῆλθεν ἔμπροσθεν πάντων, ὥστε ἐξίστασθαι πάντας καὶ δοξάζειν τὸν θεὸν λέγοντας ὅτι οὕτως οὐδέποτε εἴδομεν.

Κατά Ματθαίον 9, 1 Καὶ ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασεν, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. 2 καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον. καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπεν τῷ παραλυτικῷ: θάρσει, τέκνον: ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι. 3 καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπαν ἐν ἑαυτοῖς: οὗτος βλασφημεῖ. 4 καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν, ἱνατί ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 5 τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει; 6 ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας, τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ, ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 7 καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. 8 ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐφοβήθησαν καὶ ἐδόξασαν τὸν θεὸν τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.

Κατά Λουκάν 5, 17 Καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν καὶ αὐτὸς ἦν διδάσκων, καὶ ἦσαν καθήμενοι Φαρισαῖοι καὶ νομοδιδάσκαλοι, οἳ ἦσαν ἐληλυθότες ἐκ πάσης κώμης τῆς Γαλιλαίας καὶ Ἰουδαίας καὶ Ἰερουσαλήμ καὶ δύναμις κυρίου ἦν εἰς τὸ ἰᾶσθαι αὐτόν. 18 καὶ ἰδοὺ ἄνδρες φέροντες ἐπὶ κλίνης ἄνθρωπον ὃς ἦν παραλελυμένος, καὶ ἐζήτουν αὐτὸν εἰσενεγκεῖν καὶ θεῖναι αὐτὸν ἐνώπιον αὐτοῦ. 19 καὶ μὴ εὑρόντες ποίας εἰσενέγκωσιν αὐτὸν διὰ τὸν ὄχλον, ἀναβάντες ἐπὶ τὸ δῶμα διὰ τῶν κεράμων καθῆκαν αὐτὸν σὺν τῷ κλινιδίῳ εἰς τὸ μέσον ἔμπροσθεν τοῦ Ἰησοῦ. 20 καὶ ἰδὼν τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπεν: ἄνθρωπε, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. 21 καὶ ἤρξαντο διαλογίζεσθαι οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι λέγοντες: τίς ἐστιν οὗτος ὃς λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἁμαρτίας ἀφεῖναι εἰ μὴ μόνος ὁ θεός; 22 ἐπιγνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν ἀποκριθεὶς εἶπεν πρὸς αὐτούς: τί διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 23 τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν: ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου, ἢ εἰπεῖν: ἔγειρε καὶ περιπάτει; 24 ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐξουσίαν ἔχει ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας, εἶπεν τῷ παραλελυμένῳ: σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἄρας τὸ κλινίδιόν σου πορεύου εἰς τὸν οἶκόν σου. 25 καὶ παραχρῆμα ἀναστὰς ἐνώπιον αὐτῶν, ἄρας ἐφ' ὃ κατέκειτο, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ δοξάζων τὸν θεόν. 26 καὶ ἔκστασις ἔλαβεν ἅπαντας, καὶ ἐδόξαζον τὸν θεόν, καὶ ἐπλήσθησαν φόβου λέγοντες ὅτι εἴδομεν παράδοξα σήμερον.

Η Ζωοδόχος Πηγή. Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη.

Η Ζωοδόχος Πηγή. Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη.

Γύρω στα 450   μΧ, ένας βυζαντινός  στρατιώτης, Λέοντας στο  όνομα, περιδιάβαζε τις εξοχές της Κωνσταντινούπολης όταν είδε  έναν τυφλό άνθρωπο να του ζητάει λίγο νερό . Ο Λέοντας έψαξε  για να βρει νερό αλλά μάταια. Τότε, άκουσε μια γυναικεία φωνή  να του λέει: “Ου χρεών σε, Λέων, αγωνιάν, το γαρ ύδωρ εγγύς”. Και  πάλι ακούει τη φωνή να τον προστάζει: “Λέων βασιλιά, πάρε  απ΄ το νερό αυτό και δώσε να πιει να ξεδιψάσει ο τυφλός άνθρωπος και κάτι  ακόμα, άλειψε μ΄ αυτό τα μάτια του και αμέσως θα καταλάβεις ποια είμαι εγώ που  σου μιλώ”.

Έτσι  έκανε ο  Λέοντας και  παρευθύς ο τυφλός  ανέβλεψε. Αλλά ταυτόχρονα κατάλαβε  πως εκείνη η φωνή που του μιλούσε  ήταν της Παναγίας.

Θαύμα  ήταν και  η επαλήθευση  της προσφώνησης από  την Παναγία του Λέοντα ως  βασιλιά. Διότι πράγματι ο Λέων,   το 486 μ.Χ, ανέβηκε στον θρόνο της  Βυζαντινής αυτοκρατορίας ως Λέων ο Α΄ ο  Θράξ, ο επονομαζόμενος και Μακέλλης. (457-474)

Ο  Λέων,  ως αυτοκράτορας  πλέον, θα αναγείρει  πάνω στην θαυματουργή πηγή,  Ναό αφιερωμένο στην Παναγία  της Ζωοδόχου Πηγής.

Εκεί θεραπεύθηκαν και ο  αυτοκράτορας Ιουστινιανός  ο Α΄, ο Λέοντας ο ΣΤ΄ ο  Σοφός, η γυναίκα του, Αγία  βασίλισσα Θεοφανώ, ο Ρωμανός Α΄ ο  Λεκαπηνός και η γυναίκα του, ο Πατριάρχης  Στέφανος (886-912), ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Ιωάννης (964-966),  αλλά και πλήθος ακόμη, άρχοντες και απλοί άνθρωποι εκεί γιατρεύτηκαν. Μέχρι  και νεκρό ανέστησε το αγιασμένο νερό της Ζωοδόχου Πηγής.

Πολλές αγιογραφίες παριστάνουν τα θαύματα του αγιάσματος αυτού στην Κωνσταντινούπολη.

Μερικά έργα όμως, προχωρούν το θέμα βλέποντάς το συμβολικά:

Η πηγή, σε αυτά,  βγαίνει μέσα από την Παναγία και δεν είναι άλλη παρά ο ίδιος ο Χριστός. (Όπως η παρούσα παράσταση, που βασίζεται σε πρότυπο από την Σερβία)

Μάλιστα, στην παράσταση της Ζωοδόχου Πηγής από τον Μυστρά, που παραθέτουμε παρακάτω, πλάι στην “πηγή - Παναγία” βρίσκονται, όχι οι άρρωστοι που θεράπευσε, αλλά οι γονείς της, ο Ιωακείμ και η Άννα, συμβολίζοντας ως πηγή θαυματουργού νερού την γενεαλογία της Θεοτόκου από την οποία βγήκε ο Κύριος.

Η Ζωοδόχος Πηγή του Μυστρά.

Ο Άγιος Χριστόφορος. Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη

Ο Άγιος Χριστόφορος.
Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη

Ο Άγιος ήταν βάρβαρος που αιχμαλωτίστηκε από τους Ρωμαίους και στην συνέχεια κατατάχτηκε στις Λεγεώνες, όπου πολέμησε σε πολλές μάχες. Ήταν ψηλός, (Μια πηγή λέει πως το ύψος του ήταν “πέντε κύβιτα” = 2,30 μ.) γεροδεμένος και τρομερός στην όψη, πράγμα που δημιουργούσε φόβο σε όσους τον έβλεπαν και που του χάρισε το παρατσούκλι “Ρέπροβος” (Reprobus, νόθος, απόκληρος, απόβλητος) και αργότερα το “Κυνοκέφαλος” (“σκυλομούρης” που θα λέγαμε σήμερα)
Είναι βέβαιο πως όλα αυτά ήταν εκδηλώσεις διπλού ρατσισμού, λόγω της καταγωγής και του ύψους του Αγίου, και δεν είχαν σχέση με την πραγματική μορφή του.

Ο Ρέπροβος βαφτίστηκε χριστιανός από τον Επίσκοπο Αντιοχείας Βαβύλα, και πήρε το όνομα Χριστόφορος. Θέλοντας να εκπληρώσει το χριστιανικό του καθήκον με πράξεις φιλανθρωπίας, βοηθούσε ανθρώπους να περάσουν από ένα ποτάμι.   Μια μέρα ένα παιδάκι του ζήτησε να το περάσει. Αυτό που φάνηκε αρχικά παιχνίδι για τον βάρβαρο, έγινε ένας πολύ δύσκολος άθλος γιατί το παιδί γίνονταν όλο και πιο βαρύ. Όταν τελικά πέρασαν στην άλλη όχθη το παιδί του αποκάλυψε πως ήταν ο ίδιος ο Χριστός, ενώ το ραβδί του Αγίου βλάστησε.

Ο Χριστόφορος μαρτύρησε μαζί με τον Άγιο Βαβύλα στην Αντιόχεια, στους διωγμούς του Δεκίου, που άρχισαν το 250 μ. Χ.  Είχε μεγάλη επιρροή στο στράτευμα και μετέστρεψε πολλούς στον Χριστιανισμό, αλλά και εμπόδιζε με κάθε τρόπο την βία κατά των ομοπίστων του.

Όλα τα ανθρωποειδή τέρατα
που δήθεν συνάντησε ο Μέγας Αλέξανδρος
στις εκστρατείες του.
Ανάμεσά τους, και ένας κυνοκέφαλος.
(Vincent de Beauvais, Speculum Historiale)

Η μεταβυζαντινή περίοδος ειδικά μετά το 17ο αιώνα, επιφύλασσε στον Άγιο μια δυσάρεστη έκπληξη: 

Αφελείς αγιογράφοι και ιερωμένοι, πήραν στα σοβαρά το παρατσούκλι “κυνοκέφαλος” και άρχισαν να τον παραστάνουν έτσι. Προφανώς υπεύθυνοι ήταν και οι διαδεδομένοι θρύλοι για τον Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος δήθεν είχε συναντήσει στην Ασία Κυνοκέφαλους και ένα σωρό άλλα ανθρωποειδή τέρατα.

Χαρακτηριστικό είναι πως καμία Βυζαντινή εικόνα δεν τον παριστάνει σαν κυνοκέφαλο. 

Σήμερα θεωρείται προστάτης των οδηγών.

Η θεραπεία του έχοντος χείρα ξηρά

Ο Ιησούς ιώμενος τον έχοντα χείρα ξηρά.
Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη

Ο Ιησούς ιώμενος τον έχοντα χείρα ξηρά.
Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη
Λεπτομέρεια: Ο όμιλος των Αποστόλων
και ο Κύριος.

Ο Ιησούς ιώμενος τον έχοντα χείρα ξηρά.
Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη
Λεπτομέρεια: Ο όμιλος των Ιουδαίων

Ο Ιησούς ιώμενος τον έχοντα χείρα ξηρά.
Βυζαντινό ψηφιδωτό
από το Μονρεάλε.

Συχνά βλέπουμε αυτήν την παράσταση να διαδραματίζεται στο δρόμο, με τον Ιησού και τους μαθητές να βαδίζουν και να συναντούν τον άνθρωπο με το ξερό χέρι. (Πχ, στον Πανσέληνο και την Μονή της Χώρας)
Αυτός ο εικονογραφικός τύπος είναι λάθος, γιατί τα ευαγγελικά εδάφια που παραθέτουμε στο τέλος δείχνουν πως ο Χριστός ήταν μέσα στην Συναγωγή, και μάλιστα εδίδασκε εκεί. (Προφανώς ερμήνευε τον Νόμο)
Ζήτησε από τον άνθρωπο να σηκωθεί -άρα ήταν όλοι καθιστοί.
Η συζήτηση δε με τους Ιουδαίους, πριν το θαύμα, έχει θεολογική σημασία. Δεν είναι λοιπόν απλά θέμα σωστής ιστορικής αναπαράστασης
Σωστή αναπαράσταση του επεισοδίου από την Βυζαντινή περίοδο έχουμε στο ψηφιδωτό του Μονρεάλε που παραθέτουμε.

Κατά Μάρκον 3 1 Καὶ εἰσῆλθεν πάλιν εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἦν ἐκεῖ ἄνθρωπος ἐξηραμμένην ἔχων τὴν χεῖρα: 2 καὶ παρετήρουν αὐτὸν εἰ τοῖς σάββασιν θεραπεύσει αὐτόν, ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ. 3 καὶ λέγει τῷ ἀνθρώπῳ τῷ τὴν ξηρὰν χεῖρα ἔχοντι: ἔγειρε εἰς τὸ μέσον. 4 καὶ λέγει αὐτοῖς: ἔξεστιν τοῖς σάββασιν ἀγαθὸν ποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι, ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀποκτεῖναι; οἱ δὲ ἐσιώπων. 5καὶ περιβλεψάμενος αὐτοὺς μετ' ὀργῆς, συλλυπούμενος ἐπὶ τῇ πωρώσει τῆς καρδίας αὐτῶν, λέγει τῷ ἀνθρώπῳ: ἔκτεινον τὴν χεῖρα. καὶ ἐξέτεινεν, καὶ ἀπεκατεστάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ.

Κατά Λουκά, 6,6 Ἐγένετο δὲ ἐν ἑτέρῳ σαββάτῳ εἰσελθεῖν αὐτὸν εἰς τὴν συναγωγὴν καὶ διδάσκειν. καὶ ἦν ἄνθρωπος ἐκεῖ καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἡ δεξιὰ ἦν ξηρά: 7 παρετηροῦντο δὲ αὐτὸν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι εἰ ἐν τῷ σαββάτῳ θεραπεύει, ἵνα εὕρωσιν κατηγορεῖν αὐτοῦ. 8 αὐτὸς δὲ ᾔδει τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν: εἶπεν δὲ τῷ ἀνδρὶ τῷ ξηρὰν ἔχοντι τὴν χεῖρα: ἔγειρε καὶ στῆθι εἰς τὸ μέσον. καὶ ἀναστὰς ἔστη. 9 εἶπεν δὲ ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτούς: ἐπερωτῶ ὑμᾶς, εἰ ἔξεστιν τῷ σαββάτῳ ἀγαθοποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι, ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀπολέσαι. 10 καὶ περιβλεψάμενος πάντας αὐτοὺς εἶπεν αὐτῷ: ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου. ὁ δὲ ἐποίησεν, καὶ ἀπεκατεστάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ. 11 αὐτοὶ δὲ ἐπλήσθησαν ἀνοίας, καὶ διελάλουν πρὸς ἀλλήλους τί ἂν ποιήσαιεν τῷ Ἰησοῦ.

Ο Ιησούς Χριστός ως "Καλός Ποιμήν"

Ιησούς Χριστός ο Καλός Ποιμήν
Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη
2019

Ιησούς Χριστός ο Καλός Ποιμήν
Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη
2018

Ιησούς Χριστός ο Καλός Ποιμήν
Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη
2017

Ο εικονογραφικός αυτός τύπος του Κυρίου βασίζεται στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο,
10,11: "ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων: 12 ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει, καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει: 13 ὅτι μισθωτός ἐστιν, καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων. 14 ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ, καὶ γινώσκουσί με τὰ ἐμά, 15 καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων. 16 καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης: κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν, καὶ γενήσονται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν."

Καθώς και στο Κατά Λουκάν,
15 3: "εἶπεν δὲ πρὸς αὐτοὺς [ο Χριστός] τὴν παραβολὴν ταύτην λέγων: 4 τίς ἄνθρωπος ἐξ ὑμῶν ἔχων ἑκατὸν πρόβατα καὶ ἀπολέσας ἐξ αὐτῶν ἓν οὐ καταλείπει τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ πορεύεται ἐπὶ τὸ ἀπολωλὸς, ἕως εὕρῃ αὐτό; 5 καὶ εὑρὼν ἐπιτίθησιν ἐπὶ τοὺς ὤμους αὐτοῦ χαίρων, 6 καὶ ἐλθὼν εἰς τὸν οἶκον συγκαλεῖ τοὺς φίλους καὶ τοὺς γείτονας, λέγων αὐτοῖς: συγχάρητέ μοι, ὅτι εὗρον τὸ πρόβατόν μου τὸ ἀπολωλός. 7 λέγω ὑμῖν ὅτι οὕτως χαρὰ ἐν τῷ οὐρανῷ ἔσται ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι ἢ ἐπὶ ἐνενήκοντα ἐννέα δικαίοις οἵτινες οὐ χρείαν ἔχουσιν μετανοίας."